Broeder Herman Oyen

Zutendaal 1902   Goma 1957 Drongen 1933  Congo: 1951 - 1957

Broeder Herman Oyen kan je in de langse rij van Zutendaalse missionarissen een buitenbeentje noemen. Hij was niet alleen de enige Jezuïet maar in zijn vrij korte leven was hij als missionaris ook op talloze plaatsen actief. Hij werd geboren in een gezin van 10 kinderen. Na zijn intrede in het Jezuïetenklooster in Drongen op 19 oktober 1922, was hij er tussen 1925 en 1927 verpleger.

Op 25-jarige leeftijd werd hij naar Rome geroepen om de secretaris voor de missies bij te staan. Broeder Herman sprak dankzij zijn oude humaniora-studies vlot Italiaans. Hier was hij in staat om de vele Rome-bedevaarders met raad en daad bij te staan. Na vier jaar keerde hij terug naar België en kreeg hij als econoom allerlei gewichtige financiële taken toegewezen. Van 1931 tot 1949 functioneerde hij als de rechterarm van de provincie- en missieprocureur. Zo slaagde hij er in onmiddellijk na de oorlog in Spanje een schip te charteren om zo vlug mogelijk een grote groep missionarissen naar Congo te laten vertrekken. Hij regelde ook de reizen van de paters die naar hun missiegebieden in Indië moesten.

Eeuwige geloften, moederklooster (1953)


Familie Oyen-Liebens (Herman staat bovenaan rechts)

Voor het Heilig Jaar (1949-1951) werd broeder Herman weer naar Rome geroepen. Hij sprak niet alleen verschillende talen maar hij kende ook de juiste weg in Rome. Zo speelde hij het klaar om op korte termijn audiënties en andere gunsten te verkrijgen. In mei 1951 vertrok hij naar Congo waar waar hij in Bukavu tot econoom benoemd werd in het grootste Jezuïetencollege van Afrika. Het telden meer dan 800 leerlingen, waarvan een 250-tal als internen. Als econoom hield hij de financiën op orde. Daarnaast sprong wel eens in als surveillant bij de leerlingen. Hij zorgde ook nog voor de misdienaars. Dit had hij vroeger al gedaan in Brussel bij de missieprocureur van de Belgische Jezuïeten.

Zes jaar later veroorzaakte een pijnlijke val in een put waarschijnlijk een fatale beroerte, die broeder Herman enkele dagen na kerstmis onverwacht trof. Hij stierf op 29 december 1957 in het hospitaal in Goma. Broeder Herman Oyen werd begraven in Kabare, zo'n 15 km buiten Bukavu. Zijn leven eindigde even tragisch als dat van zijn vader Lambert Oyen, die het concentratiekamp van Buchenwald niet verleefd had.

Laatste afreis naar Bukavu (1965)