Zuster Hélène Stulens

Zutendaal 1932   Lier 2016 Berlaar 1957  Congo: 1958 - 1998

Zuster Hélène Stulens, kloosternaam zuster Achille, groeide op in een Mariaoord en waarschijnlijk heeft dat haar keuze om missiezuster te worden beïnvloed. Net als twee van haar broers vertrok ze als zuster-vroedvrouw in 1958 naar Congo. Na haar studies werkte ze als verpleger in 1954 in Merksem, vervolgens enkele jaren als vroedvrouw in Hasselt, daarna in 1957 in de operatiekamer in Willebroek en tot slot op de materniteit in Heist-op-den-Berg. Door deze ervaringen kreeg ze dat jaar in Bondo in Congo de zorg voor het moederhuis. Ze werd in het begin gegolpen door twee hulpvroedvrouwen. Zonder dokter deed zuster Hélène maandelijks gemiddeld een vijftigtal geboortes, ontving ze een 180-tal moeders op de prenatale raadplegingen en kreeg ze een 700-tal bezoekers op het kinderheil. Daarbij trok ze viermaal per week de brousse in om daar melaatsen te bezoeken en kinderheil en prenatale raadplegingen te houden.

tot 1962 verbleef zuster Hélène daar op post en na haar verlof in België begon ze in oktober 1963 aan haar nieuwe taak in Monga. Daar bood ze hulp aan melaatsen, die sinds de onafhankelijkheid in de kou waren blijven staan.

Zuster Hélène Stulens op het kinderheil in Zobia

Nog later kwam zuster Hélène in Zobia terecht, een missiepost even groot als Limburg. Ze werkte daar samen met andere zusters en had er 28 jaar haar thuis. De ene zuster stond volledig in voor het apostolaat en was dagelijks op de baan. Een andere zuster gaf handwerk aan 400 schoolkinderen, hield bijbelwaken en gebedsstonden, begeleidde ouders die hun kinderen wilden laten dopen of wilden trouwen... . Zuster Hélène werkte in het moederhuis en de pediatrie. In 1975 werden er 480 kinderen geboren. Dat hield in wekelijks kinderheil voor zo'n 100 kinderen en 72 prenatale raadplegingen voor de moeders. De kinderen hadden soms een 35-tal kilometer te voet moeten afleggen om naar de 'kilo' te komen, zoals het genoemd werd. Verder onderzocht zuster Hélène kinderen en indien nodig behandelde of hospitaliseerde ze de kinderen zelf. Ondanks dit vele werk ging zuster Hélène ook nog twee dagen per maand naar een dispensarium horend bij een koffieplantage en een olieperserij om daar kinderheil en prenatale raadplegingen te houden, voordrachten en raadgevingen te geven aan moeders en verplegers.

Zuster Hélène leerde vrouwen gezond te leven met de beperkte middelen waarover ze in de brousse beschikten. Ze gaf vrouwen de gelegenheid om hun lichaam te laten verzorgen, hun bevalling in de best mogelijke omstandigheden te laten verlopen. Gedurende vele jaren werkte ze met en tussen haar dorpelingen aan de opleiding van jongeren, zowel praktisch als theoretisch. Fier droeg ze de naam die de parochianen haar gaven: 'Yeazalie masoeur na bisu', vrij vertaald “Dat is onze zuster en die willen we niet missen”. Terzelfder tijd besefte ze dat Congo na haar terugkeer verder moest kunnen.

De materniteit, haar werkgebied in Zobia.