Broeder Gerard Stulens

Zutendaal 1925   Kessel-Lo 2003 Zuun 1948  Congo: 1949 - 1999

De vader van broeder Gerard Stulens, Laurens Stulens die in de volksmond Box Lens genoemd werd, was een schrijnwerker. De moeder van broeder Gerard, Catharina Smits, afkomstig van 'Vinke', wilde een priester maken van Gerard en stuurde hem naar het Klein Seminarie in Sint-Truiden. Langs vaders én moeders kant was er immers een 'hiernoenk'. En in 1936 was pater Bollen terug in Zutendaal. Eén groot feest voor een missionaris. Missionarissen werden vereerd. Het waren mensen met aanzien. Gerard ging ook naar het feest. Was dat de kiem die hem overtuigde om naar het Klein Seminarie te gaan? Na de bevrijding startten de lessen opnieuw, maar broeder Gerard koos ervoor om als broeder naar Scheut te gaan. In mei 1945 mocht Gerard naar Zuun. Naast het volgen van geestelijke studies werkte hij in de schrijnwerkerij van Scheut.

Broeder Gerard na 10 jaar Congo een eerste keer terug in België.


Het pastoraal centrum Lindong van aartsbisdom Kinshasa. Br. Gerard Stulens ervoor die het gebowud heeft (1984-986)

In 1949 trok broeder Gerard Stulens naar Congo. Hij werd al onmiddellijk aan het werk gezet, en niet het minste. Van 1949 tot 1956 bouwde hij met een hondertal mensen mee aan het immense Koning Boudewijnstadion waar plaats was voor 100.000 toeschouwers. Het bisdom deed beroep op hem als schrijnwerker. Uiteindelijk bleef alleen het werk aan het stadion over omdat daar grote betonwerken dienden te gebeuren. Gerard hield er zijn bijnaam 'Gerard Beton' aan over. Er moest nog veel meer gebouwd worden. Dat werk kwam allemaal op de schouders van de broeders van Scheut terecht, tot en met het maken van meubels en vensters toe. En broeder Gerard bouwde verder...

In 1958 keerder broeder Gerard ter gelegenheid van de priesterwijding van zijn broer Joe, terug naar Zutendaal. Hij werd hier als een held verwelkomd. In 1959 vertrok broeder Gerard opnieuw naar Congo. Daar was ondertussen de hel losgebarsten. Dat mondde een jaar later uit in de onafhankelijkheid van Congo. Broeder Gerard hervatte zijn werkzaamheden en bouwde o.a. verder aan het studiehuis van Scheut en een grote moderne garage voor het onderhoud van de voertuigen van de missionarissen. Toch was Congo niet meer hetzelfde als voor de onafhankelijkheid. Dat wist broeder Gerard ook. Hij maakte zich grote zorgen om het onderwijs en de toekomst van de kinderen. Zijn hart lag bij de gewone mensen, die er na de onafhankelijkheid op achteruit gingen. Er was veel te weinig werkgelegenheid. Met lede ogen moest hij aanzien hoe het jarenlange werk van de missionarissen werd ondermijnd en zelfs tenietgedaan. Gelukkig was Gerard het nooit moe geworden. Hij wist waarom en voor wie hij het deed, 50 jaar lang.

Broeder Gerard Stulens in Congo.